Dramatische val Bart Hoolwerf op EK, Wesly Dijs vijfde op mijl
Bloed zie je niet zo vaak op het ijs. De baan in Thialf moest zondag met een doekje gereinigd worden tijdens de massastart van de mannen, het afsluitende onderdeel van de EK afstanden. Bart Hoolwerf was een van de slachtoffers van een dramatische valpartij maar was er minder erg aan toe dan de Fransman Loubinead. De Eemdijker, een van de favorieten voor de Europese titel, baalde echter vreselijk. Wesly Dijs uit Soest werd vijfde op de 1500 meter.
De massastart van de mannen verliep niet ongunstig voor Nederland. Marcel Bosker hield het tempo hoog zodat Nederland in de finale sprintkanon Bart Hoolwerf in stelling kon brengen. Die ging echter onderuit. ‘Ik zat op zich in prima positie door het goede werk van Marcel. Maar ik werd naar binnengedrongen en raakte mijn balans kwijt. Dit is klote, ik had zo naar deze wedstrijd uitgekeken,’ sprak hij voor de camera van de NOS terwijl hij een snee in zijn dijbeen liet zien.
Een ploeggenoot van de onfortuinlijke Louboneaud kwam hij nog even verhaal halen bij Hoolwerf en trakteerde hem op een scheldkanonnade. Bart Swings liet zich niet van de wijs brengen door het incident. De Belgische olympisch- en wereldkampioen voegde een nieuwe titel aan zijn toch al rijke palmares toe.
Brons
Eerder hadden Hoolwerf en Bosker samen met Chris Huizinga een bronzen plak veroverd op de ploegenachtervolging. Op de laatste drie EK’s had Nederland steeds het goud gepakt. Dat lukte nu niet, verre van dat. Er deden maar zes landen mee, waarvan er een viel (België) en nog had Nederland moeite om het podium te halen. Het trio draaide op het oog goed, maar het was veel te langzaam. Ze eindigden na acht ronden ruim zeven seconden achter Noorwegen dat een wereldrecord reed. Gemiddeld per ronde bijna een seconde trager, dat was alleszeggend.
Ook op een ander teamonderdeel bleek waar de zwakte van de Nederlandse langebaanschaatsers ligt. Wesly Dijs, Stefan Westenbroek en Jenning de Boo konden op de teamsprint geen potten breken. Zo ging het al mis bij de start. Dijs, de nummer drie van het oranje treintje, moest zich op de eerste meters inhouden en wist nooit meer de aansluiting te vinden. Terwijl tegenstander Polen op weg was naar een baanrecord groeide de achterstand van Nederland tot 2.3 seconde. Het betekende niettemin brons omdat slechts vijf landen een team op de been konden brengen.
Schaatsmijl
Dijs verging het beter op de schaatsmijl, al haalde hij niet het podium. De schaatser uit Soest deed wat hij kon tegen Patrick Roest. Hij startte snel, liep vervolgens uit naar een voorsprong van anderhalve seconde maar wist dat zijn landgenoot pas op gang komt in de slotronde. Dat gebeurde nu ook en Dijs werd in de kraag gegrepen. Hij werd met 1.45.44 vijfde. Voor Roest was er met 1.44.40 brons.
De Europese titel ging naar de Noor Peder Kongshaus (1.44.25) die in spanning de laatste rit afwachtte met daarin Kjeld Nuis. De olympisch kampioen was na zijn goud op de 1000 meter gebrand op een tweede titel. Tot vlak voor de finish had hij een kleine voorsprong maar ging op de laatste meters kapot. Nuis kwam negenhonderdsten tekort en moest genoegen nemen met zilver.