Leeg

Fotocredits: Joshua Golde

Goud was er, zelfs drie keer. En toch was Suzanne Schulting verworden tot een hoopje ellende. Radeloos, leeg. Met betraande ogen stamelde ze voor de camera dat ze even niks wist te zeggen. Dat ze toe was aan vakantie, kwam er nog net uit. Vooruit, Schulting is een aparte en maakte al vaker een radeloze indruk voor de camera. Toch was het deze keer anders. Onder haar zichtbare verdriet leek zich een sportieve burn-out schuil te houden, veel groter en dieper dan de vraag of de aanpak van bondscoach Niels Kerstholt voor haar wel de juiste is. De vakantiewens deed aan een vlucht denken, geen oplossing.

Een week eerder beleefde Irene Schouten zo’n mentale ineenstorting. De druk van het moeten was de gevierde kampioene teveel geworden.

Leuk, al dat goud.

Dertig jaar geleden wist Ellen van Langen zeker dat olympisch goud haar niet zou veranderen. Ze zou gewoon Ellen uit Oldenzaal blijven, die spontane meid die toevallig heel hard kon lopen. Tot ze bemerkte dat de wereld om haar heen was veranderd. Iedereen moest iets van haar, ze wérd geleefd en haar verweer was niet kranig genoeg.

Drie jaar geleden dan, de Adenauerlaan op het Kanaleneiland. Mo Ihattaren was genomineerd voor de prijs van Sporttalent van 2019 in Utrecht. Op een naargeestige, natte januaridag ontmoetten we elkaar tussen de flats, de plek waar hij opgroeide. Hier was hij liefst nog elke dag, ondanks een luxe behuizing te Eindhoven: ‘Met m’n vrienden lekker bubbelen in Den Hommel.’ Leuk joch, zeventien jaar pas. Overgoten met talent lachte de toekomst hem toe, al had hij enkele maanden eerder zijn vader verloren. Daags nadien, met PSV op bezoek in Galgenwaard, bezorgde het Utrechtse publiek hem tranen van ontroering met een warm applaus in minuut 24 (zijn rugnummer).

In de jaren daarna ging er veel fout in zijn leven. De transfer naar Italië bood geen soelaas, Wesley Sneijder én Gerald Vanenburg ontfermden zich persoonlijk over zijn begeleiding maar kregen het ontspoorde talent niet op het juiste pad. De échte wil ontbrak. De laatste berichten (terug bij Juventus) zijn dan weer hoopvol. En dat is mooi.

Hoe groot het talent van Schulting, Schouten of Ihattaren ook, dat alleen is niet genoeg. De vriendin van Rens Blom sprak ooit rake woorden, nadat hij in 2004 zomaar met de polsstok naar de wereldtitel was gesprongen (op een wolk van verliefdheid) en het vervolgens niet meer wilde vlotten. Ze zei: ‘Je hebt jarenlang getraind om wereldkampioen te worden, niet om het te zijn.’