Diskwalificatie Van Schip leidt tot nieuwe rel rond zijn fiets

Jan-Willem van Schip is na afloop van de tweede etappe uit de NIBC Tour of Holland gezet. Niet vanwege onoirbare praktijken als sporter, maar omdat de Schalkwijker op materiaal reed dat volgens de UCI (internationale wielrunie) niet is toegestaan. De zadelpen van zijn fiets zou niet comform de regels zijn. Van Schip lag al vaker in de clinch met de wielerbonzen maar dan om een innovatief stuur. De renner van Parkhotel Valkenburg is in beroep gegaan.

Jan-Willem-van-Schip
Fotocredits: Parkhotel Valkenburg

Jan-Willem van Schip kon woensdag terugzien op een sterke etappe – gewonnen door Tim Merlier die in de sprint Olav Kooij versloeg - waarin hij veelvuldig de aanval zocht. Na over de finish te zijn gekomen wachtte hem een koude douche. Door de wedstrijdjury was hij gediskwalificeerd omdat hij op een niet goedgekeurde fiets had gereden. ‘En dat terwijl hij al drie jaar met deze omgekeerde zadelpen rijdt, onlangs nog in de Arno Wallaard Memorial’, aldus teambaas Paul Tabak.

Van Schip was dan ook verbijsterd over zijn uitsluiting. Hij had net een donkere periode overwonnen en liet enkele goede uitslagen noteren. Zo won hij de Ronde van Midden-Brabant en werd hij derde in de genoemde Memorial.

Tabak in het online medium Wielerflits: ‘Het is heel simpel: alles staat geregistreerd bij de UCI. De wielen, je fiets, je stuur, alles. Dus als Jan-Willem met deze zadelpen rijdt – en daar koerst hij al een aantal jaren mee – dan heeft hij daar documentatie van. Maar het is een lastige situatie. Vorig jaar is hij een dag na de Heistse Pijl ook uit een uitslag gehaald vanwege een aerodynamisch stuur. Tot op de dag van vandaag zijn we daar nog steeds over in protest, omdat we er nog altijd geen antwoord van de UCI op hebben gehad. Het ligt er dus maar net aan hoe een UCI-commissaris de regels interpreteert.’

Volgens Tabak komt de diskwalificatie niet uit de koker van de wedstrijdjury van de Ronde van Nederland, maar is het een actie vanuit het hoofdkwartier van de UCI in Zwitserland. ‘Jan-Willem is nog wel strijdbaar, maar vraagt zich af waarom. Hij zei dat hij in koers heel de dag werd uitgescholden, terwijl hij naar eigen zeggen f•cking zijn best doet. Dat weet ik ook. Jan-Willem komt uit een diep dal, nadat hij uit de baanselectie is gezet. Hij heeft het weer goed op de rit, heeft er weer plezier in en hij wil laten zien hoe hard hij kan fietsen. Maar dan krijg je nu dit gezeik weer… Ik kan me voorstellen dat hij zichzelf aan het afvragen is waarvoor hij het allemaal doet. Laat die jongen gewoon fietsen. En als het niet geoorloofd is, laat dan zien in de regels waar dat staat.’

Rare snuiter

Op social media regende het reacties. Grofweg waren er twee kampen, degenen die de kleurrijke Schalkwijker bewonderen omdat hij de (innovatieve) grenzen durft op te zoeken en de groep die hem als een rare snuiter ziet die vooral onrust te weeg brengt. Overigens werd bijna alom de starre en arrogante houding van de UCI-autoriteiten gehekeld. De bond heeft bij velen zijn geloofwaardigheid al lang verloren door met ferme taal over veiligheid in de koers te praten, maar nauwelijks op te treden tegen gevaarlijke bochten en obstakels in de laatste kilometers. ‘Hoeveel renners zijn door Van Schip omver gekegeld, hoeveel valpartijen heeft hij veroorzaakt? Treurig die opstelling van de UCI. En zeker als er in de regels niets over te vinden is.’