Femke Bol weerstaat immense druk en prolongeert wereldtitel

Femke Bol (tweede van links) op archiefbeeld.
Fotocredits: Geert Lommers/Utrechtse Sportkrant

Ze domineerde dit seizoen de 400 meter horden op een wijze dat dat alleen een val haar van het WK-goud kon afhouden. Zover liet de technisch superieure Femke Bol het niet komen. Voor de tweede maal is de 25-jarige Amersfoortse wereldkampioen op een individueel nummer. Haar 51.54 was tevens de beste tijd dit seizoen, overigens nog ver verwijderd van het wereldrecord van Sydney McLaughlin-Levrone (50,37), die de horden (even) heeft laten schieten.

De druk was immens voor Femke Bol. Ze was torenhoog favoriet om haar wereldtitel te prolongeren – wat de Utrechtse Dafne Schippers deed op de 200m in 2015 en 2017. Bol kon op de WK in Tokio alleen maar verliezen. Maar in de aanloop naar de finale gaf ze blijk van haar koelbloedigheid. Met speels gemak won ze haar serie en denderde door in de halve finale die ze als snelste volbracht.

In de finale bouwde ze haar race op volgens het plan dat vantevoren was bedacht.  Visualiseren, Bol kan dat als geen ander. Haar Amerikaanse ‘concurrenten’ Dalilah Muhammed – de olympisch kampioen van 2016 – en Anna Cockrell waren in geen velden of wegen te bekennen. Alleen een andere Amerikaanse Jasmine Jones, de snelste in de series, bleef nog enigszins in de buurt van Bol maar bezweek uiteindelijk toch. Geconcentreerd tot de finish bezorgde Bol Nederland het eerste goud op de WK van 2025. Achter Jones (52.08) was het brons voor de Slowaakse Emma Zapletalová (53,00).  Cockrell werd vierde, Muhammed zevende.

Gaaf

‘Het is niet te bevatten, zo gaaf’, zei Bol tegen de NOS. ‘Hier heb ik het hele seizoen naar toe geleefd.’ Overigens moest ze om bij het Nederlandse journaille te komen nogal wat horden nemen, bijna nog meer dan in de race. Of het te vergelijken was, de eerste keer wereldkampioen en de tweede keer, vroeg verslaggever Jeroen Stekelenburg. ‘Elke medaille is altijd anders. Ze hebben hun eigen verhaal. In Boedapest had ik er heel veel zin in maar stond ik stijf van de zenuwen. Nu was ik beter voorbereid op de hoge druk en had ik meer zelfvertrouwen. Maar het is heel bijzonder om het weer te halen.’

Voor Femke Bol zitten de WK er nog niet op. Zaterdag begint de 4x400 meter relay van de vrouwen, waarop Nederland in Boedapest sensationeel WK-goud veroverde. Dankzij een fabuleuze eindsprint van Bol. De Amersfoortse zal waarschijnlijk gespaard worden in de series om zondag zo fris mogelijk aan de start te verschijnen in de finale.

Daarin lijkt goud ditmaal onbereikbaar, zeker wanneer de kersverse wereldkampioen op deze afstand Sydney McLaughlin-Levrone meedoet met Amerika. De grote rivale van Bol op de horden benaderde donderdag op de 400m vlak het onaantastbaar geachte oude wereldrecord van de Oostduitse Marita Koch (47.60), gelopen in 1985 in een periode waarin doping tot het dagelijkse menu van de Oostblok-landen behoorde. McLaughlin finishte op een natte Japanse baan in 47,78, de tweede tijd ooit. Ter vergelijking: de beste tijd die Femke Bol ooit liep op dit nummer is 49.44. En wanneer Nederlands beste loopster al ruim anderhalve seconde langzamer is dan de beste Amerikaanse lijkt prolongatie van de wereldtitel voor het oranje vrouwenkwartet een utopie.

Bol zegt het toe te juichen wanneer McLaughlin weer zou terugkeren naar de horden, ook al werd ze in alle drie onderlinge duels verslagen. ‘Het is ongelooflijk wat zij doet. Ze inspireert me en ik hoop dat ze het wereldrecord onder de 50 seconden zal brengen.’