Sam Lammers scoort legendarisch record

Het was zondagmiddag ‘Legends Day’ in Galgenwaard. Een keer per seizoen worden voormalige spelers van FC Utrecht uitgenodigd om een thuiswedstrijd van hun oude club in een aparte box te bekijken. En in de rust is er een traditionele ereronde. Iedere keer oogt die rondgang wat strammer maar desondanks gaan de veteranen hand in hand langs de tribunes. En er worden zelfs ontroerende ‘waves’ richting het publiek geproduceerd. Het eerste team speelde niet te vergeten ook nog en won met 2-1 van Go Ahead Eagles.

Ik vraag me af of Sam Lammers in de verre toekomst ook tot die ‘Legends’ zal behoren. Hij is immers bezig met een opzienbarende reeks. Zijn openingstreffer tegen Go Ahead Eagles vandaag betekende dat hij in de zesde achtereenvolgende wedstrijd tot scoren kwam. Eerder was Lammers trefzeker tegen Almere City, NEC, Feyenoord, PEC Zwolle en Heerenveen.

Lammers evenaarde zondag het record van Michel Beukers die in 1984 eveneens zes keer op rij scoorde. Wat Michael Mols en Sebastien Haller niet lukte, presteert de huurling van Rangers wel. En hij is hard op weg om topscorer van FC Utrecht te worden. En dat terwijl hij halverwege het seizoen pas is binnengehaald, zowaar een legendarisch feit.

FC Utrecht - Go Ahead Eagles riep bij mij nog een dierbare herinnering op. Het was de allereerste thuiswedstrijd van de fusieclub, 31 augustus 1970. Ook toen was er euforie in de laatste minuut, toen Jan Groenendijk de 4-1 op het scorebord bracht. Zoals Galgenwaard destijds juichte, leek op de euforie op die unieke winnende kopgoal van Can Bozdoğan.

Tijdens de ereronde van de ‘Legends’ dacht ik toch even terug aan Jan Groenendijk die er sinds 2014 niet meer tussen loopt, hij is slechts 67 jaar geworden. Jan werd de eerste twee seizoenen topscorer in Galgenwaard, op zich ook een legendarisch aantal. Misschien kan Lammers dat gaan evenaren als FC Utrecht hem kan behouden. Op de tribune was men het eens: Sam moet blijven.

Vorige
Vorige

Jong FC Utrecht verliest ‘staartduel’

Volgende
Volgende

Marijn van den Berg valt vlak voor de finish, toch nog elfde