Puck Pieterse blaast even uit van voortreffelijk voorjaar

Puck Pieterse bij het NK Veldrijden 2025.
Fotocredits: Geert Lommers/Jij en Sport

De naam Puck Pieterse zal de komende weken niet in de uitslagen voorkomen. De Amersfoortse neemt even rust na bijna twee maanden bikkelen op de weg. Ze maakt zich op voor het offroad-seizoen. In een trui die de wereldkampioene mountainbiken koestert. Het zal even wennen worden op de fiets met de dikkere banden, maar de alleskunner heeft daar geen moeite mee. De overgang van het veld naar de weg voltrok zich immers ook zonder haperingen.

‘t Kan verkeren, concludeerde schrijver Bredero al aan het begin van de 17e eeuw. Dat heeft ook Puck Pieterse ervaren. Op de persconferentie na Luik-Bastenaken-Luik, de laatste van de grote eendagskoersen in het voorjaar, schetste ze haar veranderde mindset. Ze was blij geweest met haar podiumplaats in de Amstel Gold Race Ladies Edition. Een week later werd dat resultaat in Luik zelfs overtroffen, maar met lichte teleurstelling begroet. ‘Het was van yes, ik ben derde in de Amstel naar ah shit, ik ben tweede in Luik.’  

Supercool

Het Ardense drieluik, met als hoogtepunt de midweekse triomf in de Waalse Pijl op de Muur van Huy, vormde de bekroning van een uitstekend voorjaar. Geen renster was zo succesvol als Pieterse. In alle elf wedstrijden waarin ze startte reed ze toptien. En toch was ze niet direct de vrouw van het voorjaar. Daarvoor ontbrak iets te vaak de slagroom op de taart. Pas in haar laatste week op de weg begon de Amersfoortse lichtgewicht echt te scoren. Ze ontdekte dat de heuvelklassiekers waarin ze debuteerde, haar uitstekend liggen. ‘In de Ardennen zijn het klimmetjes van wel vier minuten en dat past bij me, wist ik al van de mountainbike. Supercool dat we wedstrijden op de weg hebben met precies dat soort klimmetjes’.

Bovendien was de finish in Luik een déjà vu met de gedenkwaardige Tourrit die ze vorig jaar won door Demi Vollering nipt te verslaan. ‘Het gaf me kippenvel om hier weer naar de finish te rijden.’

Op het eind van haar voorjaarscampagne doseerde ze meer haar krachten, reed wat meer berekenend en iets minder intuïtief. Het is een les die Pieterse in korte tijd heeft geleerd. Ongetwijfeld met hulp van Annemiek van Vleuten, dit seizoen mentor van de vrouwen bij Fenix-Deceuninck. Aanvallen is prima, maar niet als een kip zonder kop. Pieterse gaf het zelf ook al aan: in de Ronde van Vlaanderen had ze te vaak persoonlijk het gat dicht gereden, nodeloos energie verspild.

Hoofdprijs

Met haar 22 jaar staat ze pas aan het begin van een ongetwijfeld grootste loopbaan op de weg. In een andere wielerdiscipline, het mountainbiken, heeft ze reeds een hoofdprijs te pakken. Met haar wereldtitel spoelde Pieterse in het najaar de kater van de Zomerspelen in Parijs weg. In zilveren positie sloeg op het olympische parcours het noodlot toe en ook de koning kon de pijn van de kostbare lekke band nauwelijks verzachten.

Wanneer Pieterse de rotspaden opzoekt weet ze nog niet helemaal zeker. Het hangt ervan af of ze zich voldoende uitgerust voelt. In elk geval wil ze naar de wereldbeker in het Tsjechische Nove Mesto op 25 mei, waar ze dan ook haar regenboogtrui kan showen. Mogelijk begint ze al eerder in het Duitse Heubach. Die wedstrijd is geen wereldbeker maar is plotseling in de publiciteit gekomen omdat Mathieu van der Poel, samen met Tadej Pogačar de man van het voorjaar, er zijn opwachting maakt op de mountainbike. Volgens de organisatie van het NK Shortrace zit ze echter al op 9 mei op de mountainbike. In Hapert, waar dat NK wordt gehouden.

Hoe het ook zij, Pieterse heeft er in elk geval zin in. ‘Ik ben heel goed door het voorjaar gekomen en merk dat mijn vorm alleen nog maar beter wordt.’